Historia szkoły

Dzieje naszej szkoły zostały opracowane na podstawie kroniki szkolnej. Pierwsza notatka w tym dokumencie to wspomnienia mieszkańca Kamienicy Górnej Jana Szymalskiego spisane po wojnie przez ówczesnego kierownika szkoły. Nie zachowały się żadne dokumenty, akta szkolne, kroniki, ponieważ zostały zniszczone w czasie działań wojennych.

Na pierwszej stronie tego dokumentu czytamy „…Przed rokiem 1920 w wiosce tej była jedna szkoła jednoklasówka, mieściła się w małym drzewianym budynku. W roku 1920/21 szkoła została rozebrana a mieszkańcy gromady przystąpili do budowy nowej szkoły. Praca przy budowie trwała do roku 1922 i w tym to roku rozpoczęła się nauka po przerwie jednego roku. Budynek szkolny nie był jeszcze całkowicie ukończony, lecz nauka odbywała się normalnie, dopiero w roku 1924 budowę należycie ukończono. Dzieci uczyły się w jednej, dużej sali lekcyjnej. Pierwszym nauczycielem w nowej szkole był Jerzyk Stanisław. Szkołę prowadził samodzielnie, mimo że dzieci w obwodzie szkolnym było dużo. Na swoim stanowisku pracował tylko przez okres jednego roku, a następnie przeniósł się do innej szkoły. Zamianowana została na jego miejsce Nowakówna Karolina, która pracowała samodzielnie do roku 1924. W roku 1924 władze szkolne przydzieliły drugą siłę nauczycielską i od tego czasu szkoła prowadzona była przez dwie siły nauczycielskie aż do 1944 roku”.

SZKOŁA W BĄCZAŁCE

Do ważniejszych wydarzeń z życia wsi w ciągu tego okresu należy olbrzymia powódź w 1934 roku. Spowodowała ona wielkie zniszczenia w wiosce tak, że wielu mieszkańców zostało bez środków do życia, w wyniku tego nastąpiło znaczne obniżenie frekwencji uczniów w szkole, a pewna ilość dzieci wcale do szkoły nie uczęszczała.

W roku 1939, pierwszego września wybuchła druga wojna światowa, Niemcy hitlerowskie napadły na Polskę i po krótko trwających działaniach wojennych opanowały cały kraj. Nastąpił okres okupacji trwający aż do roku 1945. W szkole nastąpiła przerwa w nauce trwająca kilka miesięcy. Obowiązki kierownika szkoły pełniła Nowak Karolina do roku 1936 a następnie kierownictwo objął Soczek Edward i obydwoje pracowali do roku 1939 a także w czasie okupacji…

W 1944 roku mieszkańcy Kamienicy Górnej zostali wysiedleni ze swoich domów i udali się na wschód, gdzie zamieszkali w wioskach oddalonych od frontu, żyjąc w ciężkich, uciążliwych warunkach. Do swojej wioski powrócili dopiero w styczniu 1945 roku. Wiele rodzin zostało bez dachu nad głową, wiele domów i gospodarstw znikło z powierzchni ziemi a wokoło widać było tylko ruiny i zgliszcza.

W szkolnej kronice czytamy „…Szkoła w dużym stopniu została także zniszczona tak, że nie można w niej było prowadzić nauki. Po dokonaniu remontu, do czego przyczynili się wszyscy mieszkańcy wioski, rozpoczęła się nauka zimą 1946 roku. Stanowisko nauczyciela kierującego w pierwszym roku nauki już po wyzwoleniu powziął Wojnarowski Franciszek, pracując w bardzo ciężkich warunkach. Do szkoły uczęszczały dzieci z tej wioski i sąsiedniej Bączałki, którą włączono do tutejszego obwodu szkolnego, gdyż szkoła gromady Bączałki uległa całkowicie zniszczeniu w czasie wojny…”

W szkole funkcjonowało wówczas pięć klas od I do V, frekwencja była na ogół niska, ponieważ znaczna ilość dzieci nie miała butów i odzieży (szczególnie w okresie jesienno zimowym).

W roku szkolnym 1947/48 zorganizowano kurs kl. V-VI dla młodzieży dorastającej.Rok szkolny 1948/49 rozpoczęło trzech nauczycieli i 210 uczniów, w związku z dużą liczbą uczniów zaczęto prowadzić klasy od I do VI a dla starszej młodzieży kurs klasy VII. W roku 1950 szkoła zmieniła swój charakter i stała się siedmioklasowa z czterema nauczycielami, 190 uczniami i trzema salami lekcyjnymi, niektóre klasy są łączone ze względu na brak miejsca. W kolejnych latach warunki lokalowe ulegały poprawie, gdyż stopniowo remontowano i oddawano do użytku kolejne sale lekcyjne. W 1955do pracy w szkole zostaje przydzielony piąty nauczyciel a wszystkie klasy uczą się już oddzielnie.

W roku szkolnym 1956/57 siedemnaścioro dzieci uczęszcza do szkoły filialnej w Bączałce i realizuje program z zakresu trzech klas. W styczniu 1958 roku powołano do życia Spółdzielnię Uczniowską, która zaopatrywała uczniów w przybory szkolne i artykuły spożywcze. W latach następnych dzieci uczą się również w budynku Domu Ludowego w Kamienicy  Górnej.